อะไรคือผลกระทบที่แท้จริงของแรงงานที่ไม่ได้รับค่าจ้างต่อผู้หญิง?
ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา บทบาททางเพศได้พัฒนาและเปลี่ยนแปลงเพื่อสะท้อนถึงบรรทัดฐานทางสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป กระนั้น แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ความเหลื่อมล้ำของแรงงานในครัวเรือน
ที่ไม่ได้รับค่าจ้างยังคงมีอยู่ระหว่างชายหญิงที่เป็นหุ้นส่วนทั่วโลก ในคุณสมบัติพิเศษนี้ เราจะพิจารณาในเชิงลึกว่าการแบ่งงานที่ไม่ได้รับค่าจ้างอย่างไม่เท่าเทียมกันนี้ส่งผลต่อสุขภาพจิตและความสัมพันธ์ของผู้หญิงอย่างไร เรายังได้พูดคุยกับผู้เชี่ยวชาญสามคนเพื่อรับข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับปัญหาระดับโลกนี้
แม้ว่าบทบาททางเพศจะเข้มงวดน้อยกว่าเมื่อหลายสิบปีก่อน แต่ข้อมูลชี้ให้เห็นว่าในความสัมพันธ์ต่างเพศ ภาระของงานที่ไม่ได้รับค่าจ้างยังคงตกอยู่กับผู้หญิง แม้กระทั่งในความสัมพันธ์แบบอยู่กินที่มีคู่กันทำงาน
ตัวอย่างเช่น ข้อมูลสถิติของสำนักแรงงานสหรัฐในปี 2021 แสดงให้เห็นว่าคู่สมรสทั้งสองมีงานทำใน46.8%ของครอบครัวคู่สามีภรรยาที่แต่งงานแล้ว ท ว่าสถิติยังระบุด้วยว่า59%ของผู้หญิงรายงานว่าทำงานบ้านมากกว่าคู่ครอง
อย่างไรก็ตามข้อมูล อื่นๆ ชี้ให้เห็นว่าตั้งแต่กลางทศวรรษ 1970 จำนวนเวลาที่ผู้ชายใช้ทำงานบ้านเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ตัวอย่างเช่น ในปี 1976 ผู้ชายใช้เวลาทำงานบ้านประมาณ 6 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ในปี 2548 จำนวนนั้นเพิ่มขึ้นเป็นประมาณ 12.5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์
แต่ในปีเดียวกันนั้น ผู้หญิงยังคงใช้เวลามากขึ้นในการทำงานบ้านโดยไม่ได้รับค่าจ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประมาณ 26 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ในปี 1976 และประมาณ 16.5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ในปี 2548
อย่างไรก็ตาม ผลกระทบที่ความไม่เท่าเทียมกันของแรงงานที่ไม่ได้รับค่าจ้างอาจมีต่อสุขภาพจิต ของผู้หญิง มักถูกมองข้ามไป
เพื่อตรวจสอบเพิ่มเติม นักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยเมลเบิร์น เมลเบิร์น รัฐวิกตอเรีย ประเทศออสเตรเลีย ได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างแรงงานที่ไม่ได้รับค่าจ้างและสุขภาพจิตในผู้ใหญ่ที่มีงานทำ
ผลการวิจัยของพวกเขาตีพิมพ์ในThe Lancet Public Healthแหล่งที่เชื่อถือได้เสนอแนะความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างแรงงานที่ไม่ได้รับค่าจ้างและสุขภาพจิตสำหรับสตรีมีงานทำ อย่างไรก็ตาม นักวิจัยไม่พบความสัมพันธ์แบบเดียวกันสำหรับผู้ชายวัยทำงาน
ผลกระทบของแรงงานค้างชำระต่อสุขภาพจิต
เพื่อดำเนินการวิจัย นักวิทยาศาสตร์ได้ทบทวนการศึกษา 19 เรื่อง โดยมีผู้เข้าร่วมทั้งหมด 70,310 คนจากทั่วโลก การศึกษาที่มีคุณสมบัติเหมาะสมได้รับการทบทวนและวัดจำนวนแรงงานที่ไม่ได้รับค่าจ้างในกลุ่มผู้ใหญ่ที่มีงานทำ พวกเขายังระบุถึงความเชื่อมโยงระหว่างงานประเภทนี้กับปัญหาสุขภาพจิตที่รายงานด้วยตนเอง ซึ่งรวมถึงภาวะซึมเศร้าและความทุกข์ทางจิตใจ
หลังจากตรวจสอบงานวิจัย ผู้เขียนศึกษาพบว่าผู้หญิงรายงานว่ารับงานโดยไม่ได้รับค่าจ้างมากขึ้นโดยไม่คำนึงถึงสถานที่ทางภูมิศาสตร์และการตั้งค่าเวลา นอกจากนี้ ภาระที่เพิ่มขึ้นนี้สัมพันธ์กับสุขภาพจิตที่แย่ลงในผู้หญิง อย่างไรก็ตาม ผลกระทบต่อผู้ชายไม่ชัดเจน
นอกจากนี้ นักวิจัยยังพบว่าการทำงานที่ไม่ได้รับค่าจ้างเพิ่มขึ้น 1 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ส่งผลให้สถานะสุขภาพจิตเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยแต่มีนัยสำคัญ นอกจากนี้ การศึกษาบางชิ้นในการทบทวนนี้รายงานว่า
อ่านบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ katelynshanice.com อัพเดตทุกสัปดาห์
